Wij openden in 2015 ons tweede, nieuwe woonzorgcentrum Onze-Lieve Vrouw in hartje Geel.
Ook nu zijn wij natuurlijk nog steeds op zoek naar nog meer vrijwilligers!
Iedereen die een momentje tijd heeft kan ons team komen vergroten!
Wenst u wat meer informatie?
Aarzel niet en contacteer ons !
De echte meerwaarde in de zorg en begeleiding wordt gegeven door onze vrijwilligers. Heel wat mensen met het hart op de juiste plaats komen een of meerdere namiddagen in de maand 't Lindehof open houden. In de volksmond: de cafetaria, maar u kan zelf zien (en proeven!) dat wij hier een echte brasserie van gemaakt hebben die zeker een plaats zou verdienen in de Geelse horeca. Een gezellige ontmoetingsplaats of rustpunt om iets te komen drinken. En daar hebben wij heel wat vrijwilligers voor nodig. Gelukkig zijn die er ook, maar nieuw bloed is zeker welkom.
Ook andere activiteiten, groot of klein, worden ondersteund door vrijwilligers: een wandeling met een bewoner in een rolstoel, een luisterend oor voor iemand die het moeilijk heeft, hulp bij de maaltijden, een spelletje kaart spelen of gezellig wat keuvelen ter verstrooiing van mensen die zich eenzaam voelen, … Het lijken allemaal kleine dingen, maar ze maken elke dag voor onze 133 bewoners een hemelsbreed verschil.
Wij zijn onze vrijwilligers ontzettend dankbaar en willen hen dat ook geregeld laten blijken. Zo is ons jaarlijks vrijwilligersfeestje een voltreffer en een dag om naar uit te kijken.
Indien u een vraag heeft of wenst aan te sluiten bij ons vriendenteam vrijwilligers (vrouwen én mannen, jongeren én ouderen) , geef dan gerust een seintje via het contactformulier.
Veel liever laten wij nu onze vrijwilligers zélf nog aan het woord:
Louisa (Geel):
Mijn man ging vaak vissen, ik zat dus altijd thuis. Ik zou en moest een zinvolle bezigheid vinden. Wel, die heb ik gevonden, en wat voor één: vrijwilligerswerk in Zusterhof geeft mij heel veel voldoening.
Een lach, een traan, een goed gesprek,.. alles kan. De dankbaarheid, de genegenheid en vriendschap die ik hier ontvang en zelf kan geven is van onschatbare waarde.
Vooral zeg ik: bedankt lieve mensen, bedankt allemaal !
Christine (Geel):
Ja, waarom ben ik toch zo graag in ’t Zusterhof? Da’s veel te veel om dit in een paar woordjes uit te leggen. Ik heb namelijk nog nooit één minuut spijt gehad toen ik het voorstel kreeg om vrijwilliger te worden in ’t Zusterhof.
Het is echt fijn om met onze bewoners allerhande activiteiten te doen; het maakt niet uit wat. De warmte die zij uitstralen is onbetaalbaar, evenals hun wil en inzet om samen met ons nog zo veel dingen mee te doen. Zeker de bingo: da’s altijd reuzenpret !
Het Lindehof (onze cafetaria), de ontmoeting daar met vele familieleden: zij zijn bijna ook onze familie geworden.
Maar het allerbelangrijkste is de glimlach op het gezicht van onze bewoners en dat is precies het “waarom ik dit vrijwilligerswerk zo graag doe”.
Ik zou nog willen zeggen aan alle medewerkers en vrijwilligers: bedankt voor de fijne tijd die wij samen hebben in ’t Lindehof !
Lief (Geel):
Meer dan 10 jaar geleden ben ik met mijn zus en moeder in dit avontuur gestapt en we hebben er nog geen seconde spijt van gehad. Ik kwam er terecht in een leuke, toffe, gezellige en soms zotte bende. Ik leerde hier zoveel nieuwe mensen kennen: bewoners, medewerkers, bestuur en vooral de groep vrijwilligers zelf.
Ik beleef hier zoveel mooie dingen, soms ook mindere (zoals bij een overlijden, ziektes, ruzie of gekibbel tussen familie) maar dat weegt niet op tegen de mooie momenten, de leuke verhalen, de prettige activiteiten en de knuffels die ik er voor in de plaats krijg. Mijn leven is er zoveel rijker door geworden, en niet door geld maar door de mensen en de dingen die ik hier beleef.
Ik word hier als vrijwilliger echt wel gewaardeerd, soms door een compliment, een etentje en soms worden we zelfs in de bloemetjes gezet.
Aan nieuwe kandidaat-vrijwilligers die dit lezen zou ik willen zeggen: als je maar even twijfelt of één seconde hebt gedacht: "dat wil ik ook doen", aarzel dan niet en kom er bij. Je gaat er geen spijt van krijgen. Hoe weinig of hoe veel tijd je ook maar over hebt, de bewoners en families zijn echt blij met elke hulp en aandacht die ze van ons krijgen.
Zusterhof: je bent er, je blijft er !!!
Maria (Lommel):
Hallo iedereen,
Mijn naam is Maria en ik woon in Lommel. Omdat ik geboren en getogen ben in de wijk Hadschot te Geel, en sinds de jaren '70 vaste vriend aan huis ben bij de zusters van Hadschot, ligt het Zusterhof mij heel nauw aan het hart. Toen in 2002 twee van die zusters bij ons langs kwamen op zoek naar vrijwilligers die de cafetaria zouden wllen open houden, moest ik als jonge vrijwilligster echt niet lang nadenken en ben ik met mijn moeder in maart onmiddellijk aan de slag gegaan.
De vriendschap en de liefde die we van die mensen, die plots zoveel vrije tijd hebben, krijgen is van ontelbare waarde. Ieder jaar de busrit naar Scherpenheuvel, het tuinfeest, de opendeurdag (Dag van de Zorg), een kerstmarkt of het sinterklaasfeest waar we allemaal al maanden van tevoren naar uit kijken, of gewoon de cafetaria doen, zijn altijd dagen van veel leute en plezier en worden door ons met de glimlach tot een goed einde gebracht.
Een schouderklopje of een bedankje (dat we soms wel honderd keren moeten horen) is voor ons de max.
Hopelijk kan ik met dit vrijwilligerswerk nog jaren mee doorgaan en zullen er de tijd dat ik zelf zorgbehoevende bewoner word minstens evenveel vrijwilligers zijn die deze werkjes met de glimlach van me willen overnemen.
In ieder geval probeer ik zelf er nog jaren mee door te gaan.
Veel liefs,
Maria